το μάταιο ξόδεμα

Σβήνει ο ήχος
στην άκρη της ακοής,
αφουγκράζοντας
το ποδοβολητό των Κενταύρων.
Στα γυμνά μου χέρια
καίει η απουσία
χαράζοντας τη ρότα μου
πα` στο γυμνό της ώμο.
Σωρός οι επιθυμίες ανάβουν,
τεράστια πυρκαιά,
επάνω π` αναρίγησε
το λατρεμένο σώμα.
Ήθελα όνειρα λευκά,
τα πιο πολλά ήταν νώθα..
ξοδιάστηκε η ζήση μου,
ανάμεσα
στο πρέπει
και στο έπρεπε..

                                 Κωνσταντίνος Εύγενης