Το αληθινό ψέμα

           Αχ καϋμένε μου, το πίστεψες κι εσύ πως στο τέλος το καλό βγαίνει πάντα νικητής...
Όχι δεν είναι όπως μας τα μάθανε, όπως μας τα διδάξανε. Η αλήθεια είναι μία.. το κακό πάντα θριαμβεύει..και στο τέλος δεν νικάει το καλό, όχι.... το κακό είναι που αποσύρεται, από μόνο του, αλλά  αποσύρεται νικητής, παίρνοντας μαζί του και τα λάφυρα....
     Και σε ρωτώ: αν δεν ειναι ο νικητής γιατί τα παίρνει;

                                                                                             Κωνσταντινος Εύγενης

Ο χορός της Ευρυνόμης

Μακάρι να`ναι τ`όνειρο                               
που απ`το σκοτάδι βγαίνει
μ`έναν χορό κυκλωτικό
που όμοιο δεν έχει

Μ`έναν χορό που ζήλεψε
κι αυτός ακόμη ο Έρως
στόχευσε κι εξαπέλυσε
βέλη απ`τη φαρέτρα                                          

Δύο μας διαπέρασαν
τρυπώντας μας το στέρνο
σε  μια ένωση βαθειά
ως την Αθανασία
                         

Τούτη η διπλή η σαϊτιά
πρέπει να αντριέψει
και ν`αναθρέψει με στοργή
και ζέση μιαν αγάπη

ευχήθηκεν ο Έρωτας
κι απόθεσε τα βέλη
στη ρίζα της γριάς ιτιάς
για να τα ευλογήσει


                            Κωνσταντινος Εύγενης

                                                                     

Ερώτημα

                                                              Πυρετική λάμψη
                                                     πέταγμα και πτώση στη άβυσσο
                                                           ουρανός και κόλαση
                                         

                                                           πορφυρό και μαύρο
                                                            Είναι ο θάνατος ;
                                                              Είναι η ζωή ;

                                                                                           κωνσταντινος Εύγενης

Συνομιλία με τους ανέμους

         
                  

                   *Τα όνειρα, θρέφουν την μοναξιά για να γεννά ελπίδες!!!!

                   *Είναι κι αυτή η πουτάνα η θλίψη που έρχεται και κάθε βράδυ με κάνει να νοσταλγώ μια ζωή που δεν έζησα..

                    *Μη με ρωτάς τι είναι σωστό..μη με ρωτάς τι είναι λάθος...
Εγώ μόνο το ένστικτο μου εμπιστεύομαι...Κάμε κι εσύ το ίδιο...

                    *Σκέψου, όχι σκέψου, να μου λες σ`αγαπώ κι εγώ να σε πιστεύω..

                    *Τα βράδια αργώ να κοιμηθώ.....ονειρεύομαι...

                    *Με ηρεμία χαρά μου,ήσυχα, οι ψυχές είναι εύθραυστες, μη μπαίνεις τρέχοντας...

                    *Και δεν φαντάζεσαι, πόσο όμορφοι γίνονται οι άνθρωποι, όταν μιλούν γι αυτά που αγαπούν..

                     *Εκεί στο ξωκλήση πίσω απ`το ιερό, που από ψηλά αγναντεύαμε τη θάλασσα κάτω απ`τη σκιά του πεύκου, εκεί μου`δωσες το φιλί και μοσχοβόλησε δυόσμο και πεύκο το Αιγαίο..

                                                                                            Κωνσταντινος Εύγενης

Οι 4 εποχές του έρωτα

  

                                   σε σκέφτομαι.............άνοιξη
                                   σ`αγαπώ................καλοκαίρι
                                   μου λείπεις............φθινόπωρο
                                   με ξέχασες...............χειμώνας

Οργασμός

          

                                           κι όταν θα μπαίνω μέσα σου
                                           με καβαλάρη ορμή

                                           στων σωθικών τη σύσπαση

                                           να νοιώθω την ψυχή σου

                                           να νοιώσω πάνω μου καυτά 

                                           τα ζωτικά υγρά σου

                                           που στην κορύφωση γλυστρούν

                                           προς τη ελευθερία...  

                                                                           Κωνσταντινος Ευγενης

                      

Σαρκαστικό γέλιο

  Κι αν νομίζεις ότι ελευθερία είναι, να το βάζεις στα πόδια, όταν ζορίζουν τα πράγματα,είσαι γελασμένη... Γι αυτό, κάθε φορά που ακούω για Ιούδα, σε φαντάζομαι στην καρυδιά, κρεμασμένη δίπλα του.. Χαχαχαχαχαχαχαχαχχχχχχχχαχχχχαχχχχαχ......

                                                                                Κωνσταντινος Ευγενης

Δραπετεύω

                           Σβήσε τελείως τα φώτα της λογικής κι άσε το αμυδρό φως της καρδιάς    
                        
                            να σε οδηγήσει μέσα από τα μονοπάτια της ψυχής στον υπέροχο κόσμο

                             των αισθήσεων..!

                                                        και γιατί όχι των παραισθήσεων...

                                                                                   Κωνσταντινος Ευγενης

Το πορτραίτο της αγαπημένης

                                                           Σκιές του χτες αφήνοντας

                                                           πίσω να ξεθωριάζουν

                                                           τα χνάρια π`άφησες στη γη 

                                                           στο πέρασμα της νιότης

                                                           λες και η σκέψη γέννησε

                                                           παράσταση απ`το μέλλον

                                                           κομμάτια από το αύριο 

                                                           τα χνάρια σου μη σβήσουν 

                                                           με χέρι πια τρεμάμενο
                                                           κοίταξες την παλέτα

                                                           γεμάτη απ`τα χρώματα 

                                                           της ζήσης που διαβαίνεις

                                                           της γης το χρώμα το ζεστό

                                                           τ`άλικο της αγάπης

                                                           το μοβ το φως του δειλινού

                                                           της ψυχής το γκρίζο

                                                           που άλλοτε ξέχωρα κρατάς

                                                           κι άλλοτε το μοιράζεις,

                                                           μ`αυτά βάφεις τα όνειρα

                                                           μ`αυτά βαριανασαίνεις..
                                                           παρε τες

                                                          και ζωγράφισε

                                                          τις όμορφες  γυναίκες

                                                          μα στην καρδιά σου εφύλαξε
                                                          χωρίς να μπογιατίσεις
                                                          την κόρη που σε τύφλωσε
                                                          στο φως τ`αποσπερίτη 

                                                          εζέστανε το μέσα σου
                                                          ψυχή μου,έλα αφήσου

                                                          στις πόρνες σκέψεις της στιγμής
                                                          σε σκέψεις χαραγμένες
                                                          μέσα στα μύχια της ψυχής
                                                          και στης καρδιάς το χτύπο
                                                          χρώμα πάρε και στρίμωξε
                                                          για λόγια που δεν είπες,
                                                          στις χαραμαδες του μυαλού
                                                          και στις ρωγμες του χρόνου,
                                                          στην κόρη που περίμενε
                                                          το σ`αγαπώ ν`ακούσει.
                                                          

                                                                                           Κωνσταντινος Ευγενης

Η ελευθερία της φυλακής

                                             Πολλές φορές φυλακίζεις λόγια εντός σου

                                                     για να βρει χώρο η ελευθερία!..
                                                                                                                                                                                                                                                                                             

                       Κωνσταντίνος Εύγενης