Μαγδαληνή

Κύριε μυροπώλη, κάντε μου σας παρακαλώ,
      μια μικρή έκπτωση.
Για ένα βάζο αλάβαστρου δεν φτάνουν οι οικονομίες μου.
Κι όμως πρέπει να αποχτήσω αυτό τον μύρο με τα
      σαράντα αρώματα.
Μ` αυτό το μύρο θα αλείψω τα πόδια του,
μ` αυτά τα μαλλιά, θα σφουγγίσω τα πόδια του,
μ` αυτά τα χείλη , τα πόδια του τα εξαίσια
       κι άχραντα θα φιλήσω.
Ξέρω είναι πολύ αυτό το μύρο για την μετάνοια,
        ωστόσο για τον έρωτα είναι λίγο.
Κι αν μια μέρα ασπαστώ τον χριστιανισμό,
        θα`ναι για την αγάπη του΄
κι αν μαρτυρήσω γι Αυτόν, θα`ναι η αγάπη του
         που θα εμπνέει.
Γιατί, κύριε, ο έρωτας μου ανάβει την πίστη
          κι η αγάπη την μετάνοια
κι ίσως μείνει αιώνια τ`όνομα μου σαν σύμβολο
εκείνων που σώθηκαν και λυτρώθηκαν
ότι ηγάπησαν πολύ.

Ν.Χριστιανόπουλος.

Υπάρχει ένας τρόπος να απαλλαγούμε απ` τον πειρασμό κι αυτός είναι να παραδοθούμε σ` αυτόν..
       Τίποτα δεν μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή,παρά μόνον οι αισθήσεις και τίποτα δεν μπορεί να θεραπεύσει τις αισθήσεις παρά μόνον μια χορτάτη ψυχή.
        Καθώς μεγαλώνουμε οι αναμνήσεις μας στοιχειώνονται από πειρασμούς που δεν είχαμε το κουράγιο να απολαύσουμε...

Ο.Ουάιλντ

Η σαΪτιά του έρωτα.

Η σαϊτιά του έρωτα ,
ξυραφιά δίχως πόνο..
Το αίμα το βλέπεις αργότερα...
τότε που νιώθεις  πόνο.

                                                   Κωνσταντινος Εύγενης

Πανσέληνος

Στην πανσέληνο κάνουν να αναστηθούν οι κουρασμένοι έρωτες..

Κωνσταντινος Εύγενης

Τότε που θα είναι αργά

...και η αλήθεια κάποια στιγμή θα στηθεί εμπρός σου και θα σου αποκαλυφθεί, μα τότε, δεν θα σε νοιάζει πια αν είναι η αλήθεια η αντικατοπτρισμός..

                                                           Κωνσταντινος Εύγενης

Εσύ αποφασίζεις

                                                        Μη με ρωτάς τι είναι σωστό
                                                        μη με ρωτάς τι είναι λάθος
                                                        εγώ μόνο το ένστικτο μου εμπιστεύομαι
                                                        κάμε κι εσύ το ίδιο.




                                                                             Κωνσταντινος Εύγενης

Η νοσταλγία της νύχτας

                               Είναι κι αυτή η πόρνη θλίψη που έρχεται κάθε βράδυ
                                   και με κάνει να νοσταλγώ μια ζωή που δεν έζησα..




                                                                                Κωνσταντινος Εύγενης

Η τροφός της μοναξιάς

                                     Τα όνειρα, τρέφουν την μοναξιά για να γεννά ελπίδες...









                                                                          Κωνσταντινος Εύγενης

Ο χειμώνας δεν είναι για μας

Η καλοσύνη του χειμώνα
ξεγέλασε την μυγδαλιά
γέμισε μάτια στα κλαδιά
έτοιμη να ανθίσει
μα την εγέλασε ο Φλεβάρης
κι έμεινε μες στην παγωνιά
μονάχη να δακρύζει..

Την άνοιξη να ανθίζεις ομορφιά μου
Ξέρω τι σου λέω
Ο χειμώνας δεν είναι για μας...
Την άνοιξη μαζί
με τους έρωτες...
Με την πνοή της άνοιξης
ο έρωτας καρπίζει..
Την άνοιξη που...
Την άνοιξη...






                         Κωνσταντινος Εύγενης

Το ναυάγιο

                                          Κι έτρεχαν οι λαχτάρες μου
                                          σαν το νερό της κρήνης
                                          για να γεμίσουν τα όνειρα
                                          που έκανα μακρυά σου

                                          αφήσαμε τα κύματα
                                          ταϊζοντας ανέμους
                                          στου νου μας τα καμώματα
                                          να τ` αγριεύει ο μπάτης

                                          το βράχο σμίλεψε η χαρά
                                          μα τώρα ήρθε η ώρα
                                          στον ίδιο βράχο τον υγρό
                                          να καραβοτσακίσει

                                           ότι γεννήθηκε όμορφο
                                           ότι είχαμε ζηλέψει
                                           κείνο το ηλιοβασίλεμα
                                           ναυάγιο πια `χει γίνει.

                                           μέσα σε ένοχες σιωπές
                                           και σε βαθιά σκοτάδια
                                           τα όνειρα τ`ανήλικα
                                           βυζαίνουν την αρμύρα...
 

                                                            Κωνσταντινος Εύγενης