Συνομιλία με τους ανέμους

         
                  

                   *Τα όνειρα, θρέφουν την μοναξιά για να γεννά ελπίδες!!!!

                   *Είναι κι αυτή η πουτάνα η θλίψη που έρχεται και κάθε βράδυ με κάνει να νοσταλγώ μια ζωή που δεν έζησα..

                    *Μη με ρωτάς τι είναι σωστό..μη με ρωτάς τι είναι λάθος...
Εγώ μόνο το ένστικτο μου εμπιστεύομαι...Κάμε κι εσύ το ίδιο...

                    *Σκέψου, όχι σκέψου, να μου λες σ`αγαπώ κι εγώ να σε πιστεύω..

                    *Τα βράδια αργώ να κοιμηθώ.....ονειρεύομαι...

                    *Με ηρεμία χαρά μου,ήσυχα, οι ψυχές είναι εύθραυστες, μη μπαίνεις τρέχοντας...

                    *Και δεν φαντάζεσαι, πόσο όμορφοι γίνονται οι άνθρωποι, όταν μιλούν γι αυτά που αγαπούν..

                     *Εκεί στο ξωκλήση πίσω απ`το ιερό, που από ψηλά αγναντεύαμε τη θάλασσα κάτω απ`τη σκιά του πεύκου, εκεί μου`δωσες το φιλί και μοσχοβόλησε δυόσμο και πεύκο το Αιγαίο..

                                                                                            Κωνσταντινος Εύγενης