Τώρα ( Λέο Μπουσκάλια )

Θυμάμαι τη μέρα που δανείστηκα το αυτοκίνητο σου και το τράκαρα...
Νόμισα θα με σκότωνες, μα δεν το έκανες...
Και θυμόμουν τη φορά που έλεγα να πάμε στη θάλασσα κι εσύ έλεγες θα βρέξει κι έβρεξε..
Νόμισα πως θα μου `λεγες "στο είχα πει". αλλά δεν το είπες...
Ακόμα θυμάμαι την φορά που φλέρταρα με όλους τους άνδρες για να ζηλέψεις, κι εσύ ζήλεψες...
Νόμισα θα με παρατούσες, μα δεν το έκανες..
Θυμάμαι την φορά που λέρωσα παντού με κρέμα φράουλα την καινούρια ταπετσαρία του αυτοκινήτου...
Νόμισα θα με χτυπούσες....μα δεν το έκανες...
Και θυμάμαι την φορά που ξέχασα να σου πω, πως ο χορός ήταν επίσημος κι εσύ ήρθες με το μπλου τζiν...
Νόμισα θα είχες φύγει, αλλά δεν το έκανες...
Ναι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έκανες, αλλά με δέχτηκες και με αγάπησες και με προστάτεψες.
Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που θα ήθελα να σου ανταποδώσω όταν θα γύριζες από το Βιετνάμ...
Αλλά δεν γύρισες.

Αυτός είναι ο σκληρός τρόπος για να μάθουμε ότι η αγάπη ζει στο τώρα...
Όλοι εμεις έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία...εκείνη δεν είχε....