Σήμερα.....

Δεν περνάει ούτε δευτερόλεπτο που να μην βρίσκεσαι στο μυαλό μου,
θέλω να δω το πρόσωπο σου,
θέλω να κρατήσω τα χέρια σου στα δικά μου,
θέλω να σε νιώσω κοντά μου.
Ξέρω ότι αυτό ποτέ δεν θα γίνει επειδή εμείς τελειώσαμε πια.
Δεν μπορώ να σε δεχτώ πίσω.
Φαντάζομαι ότι κινούμαι όπως οι αναθεματισμένοι,
καταραμένος,
όχι ευλογημένος.
χαμένος..στεγνός..
Νιώθω ότι λίγος χρόνος μου απομένει.
Δεν ξέρω γιατί στο γράφω αυτό
δεν ξέρω τι μπορεί να βγει απ`αυτό,
ξέρω δεν μπορώ να  φέρω τον χρόνο πίσω,
δεν   ξέρω γιατί άφησες να μας έχει συμβεί αυτό,
φοβάμαι,
φοβάμαι ότι φταίει το ριζικό μου,
είναι δηλητήριο.
Έπαψα να προσφέρω καλά πράγματα σε αυτόν τον κόσμο
για άλλη μια φορά θα μπω στη μάχη
θα είναι η τελευταία καλή μάχη που θα δώσω
να ζήσω και να πεθάνω,
σήμερα,
κοκτέηλ θανάτου,
μοναξιά και αλκοόλ,
αλκοόλ και τιμόνι,
να ζήσω η να πεθάνω
σήμερα...