Πόσο χαμηλά
κατέβηκε απόψε το φεγγάρι
Μοιάζει ψεύτικο,παραμυθένιο
τεράστιο κι αφηρημένο
Λάμψεις πυρκαϊάς καθρεφτίζονται
στο υγρό πλακόστρωτο του δρόμου
απέραντη διάχυτη ελπίδα
ότι ζυγώνει το τέλος του πόνου
Δύναμη τρυφερότητας
την ύπαρξη μου αφοπλίζει τέτοια νύχτα.
Να`ναι άραγε όλα ψεύτικα
η μήπως να`ναι αλήθεια.
Εσένα ψάχνω
περπατώ
στην ερημιά της νύχτας
γυρεύοντας το χάδι σου
τι τρυκ κατά της πίκρας.
Κωνσταντίνος Εύγενης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου