Σε φώναζα
και δεν μ`άκουγες
αντί φωνή.χνώτα ξεχύνονταν στον αέρα
Βουβή ικεσία
Αγκιστρωμένη σε αβλέμονα
η φράση"γύρνα πίσω"
Ξεμάκραινες
αγέρωχα διαβαίνοντας
το αχνισμένο γλαλντερίμι
Με βία στέκομαι όρθιος
Φουσκωμένος σοβάς
σε παλιό τουρκόσπιτο η ελπίδα
και χάθηκες στα σοκάκια
της Ανω Πόλης
Τα γόνατα λυγίζουνε αργά
η πλάτη μου στον τοίχο
παρασέρνει γδέρνοντας
το φουσκωμένο σοβά
Της ερημιάς τον ήχο
ακούω από μακρυά.
Κωνσταντίνος Εύγενης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου