Στο φίλο

Κι αν αισθανθείς πίκρα στα στήθη
κι αν αισθανθείς σκιές χαράς
κι αν κουραστείς μέσα στην πλήξη
την ελπίδα σου μην ξεπουλάς.

Φέρε ξανά στο λογισμό σου                                                              
ένα τοπίο,μια στιγμή,                 
σκέψου πως κάπου,υπάρχει κάπου
αυτό που λαχταράς πολύ.

Σκέψου πως κίνησε για να`ρθει
να συναντήσει την αυγή
εσένα που το περιμένεις
σαν αγίου την μορφή.

Φαντάσου πως σε προσπερνάει
πως στέκεται λίγο μπροστά
πάνω απ`τον ώμο σε κοιτάζει
και ψιθυρίζει γειά χαρά

Κι εκεί στον κουρνιαχτό του δρόμου
θε να σου δώσει το φιλί
μαζί με σκόνη και ιδρώτα
γεύση γλυκιά,γεύση αρμυρή.

Κράτησε μες στην αγκαλιά σου
όπως η μάνα το παιδί
και μην προδώσεις τ`όνειρό σου
κι η ελπίδα σου απομακρυνθεί.


               Κωνσταντίνος Εύγενης