Τ`αγρίμι της ψυχής

Μικρό αγρίμι ορφανό όλη η ύπαρξη μου
στα ξέφωτα του δάσους τριγυρνώ
ριμαγμένος,απογυμνωμένος,χαμένος.
Βαθειά σιωπή..
Σ`αόριστα ερείπια
βαδίζω
 μ`ανασκουμπομένα μανίκια
την σκουροπράσιμη χολή του κόσμου
 ν`αποφύγω
ξαναγυρνώ σε εφηβικές επιθυμίες
Τρυφερή φωνή
ανάμεσα σε μικρούς λιγμούς
ακούγεται η σκέψη μου
στο αποκορύφωμα της απελπισίας
ξαναγυρνώ στα παιδικά μου όνειρα.

                      Κωνσταντίνος Εύγενης